In de uiteenzetting van Tim Jackson over welvaart, begint hij onmiddellijk met een belangrijk punt aan te halen. Hij heeft het over de economische groei en het geld dat voor ons zo belangrijk is. Dit heeft als gevolg dat natuurlijke voorraadbronnen uitgeput geraken want wij gebruiken alles op om toch maar te kunnen voorzien in de economische groei en winst. Tim Jackson streeft naar een wereld met een economie die veel minder milieubelastend is, een welvaart zonder groei. We leven echter in een vicieuze cirkel waarbij we een inkomen krijgen, dit uitgeven aan goederen en diensten, die op hun beurt nog meer produceren, waarop wij nog meer uitgeven enz (investeren). Door middel van materiële goederen maken mensen duidelijk hoe belangrijk ze wel niet zijn, hoe meer je bezit, hoe beter toch? Ook al hebben we deze goederen niet nodig. Tijdens de crisis willen we sparen maar dit is niet goed voor de economie dus zet de economie ons toch aan om verder geld te spenderen terwijl we dit eigenlijk niet willen. We zouden een heleboel geld kunnen besparen als we iets doen zoals ons huis goed isoleren of spaarlampen gebruiken. Maar toch doen mensen dit niet. Waarom? Mensen zitten vast in hun gewoontes, de traditie want deze biedt nu eenmaal veiligheid.
Investeren moet veranderen, we moeten investeren op een manier waarbij ons klimaat niet aangetast wordt, integendeel, erdoor verbetert wordt. Investeren in een betere isolatie bijvoorbeeld maar ook investeren in vriendschappen en familie. Ook hierdoor gaan we ons beter voelen en hebben we die materiële goederen niet nodig. De welvaart van rijke landen moet zinvoller worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten