Samenleving: Gedicht

Gedicht:

Samenleving

Alle Moslims, Christenen en Joden
Allemaal zijn we mensen met dromen
Maar wie zegt dat ze allemaal uitkomenstaan

Ik zeg samen staan we sterk, samen laten we die dromen uitkomen.
Als we alleen staan vallen we uit elkaar.
Met samen leven komt alles voor elkaar.

Zeg niet gedag met dromen.
Zeg niet gedag met leven.
Willen ze helpen moeten ze maar komen
Willen ze helpen moeten ze maar geven.

We zeggen wel hun hun hun
Maar als we kijken naar ons zijn we zelf gewoon dom.

Samenleving: Studiegeld

Artikel
Ik ga er absoluut niet mee akkoord dat voor populaire studierichtingen meer studiegeld zou moeten betaald worden en dat richtingen van knelpuntberoepen minder studiegeld zouden vragen. Dit idee vind ik onaanvaardbaar! Je kan jongeren niet d.m.v. geld dwingen om een bepaalde richting te kiezen. Uiteindelijk heb je er toch niets aan als de jongere zijn werk niet graag doet, dit zal enkel leiden tot slechte resultaten en frustraties. Het is gewoon belachelijk dat hierover nagedacht wordt. Dit zou nog maar eens de kloof tussen arm en rijk duidelijk maken en zelfs nog verscherpen.
In het artikel wordt gesproken over de studierichting Humane Wetenschappen. Zelf heb ik die richting gedaan en ik vind het echt onaanvaardbaar dat men nog steeds gelooft dat deze richting is voor mensen die niet zo slim zijn als de mensen die economie studeren. Leerlingen uit de humane wetenschappen hebben echt ook veel te leren, wij leren dan wel andere dingen maar dat betekent niet dat ze minder zwaar zijn. We moeten ook een eindwerk maken daar waar sommige 'slimmere' richtingen dat niet moeten. Humane wetenschappen volgen is een richting waar je trots kan op zijn en waarvoor je je niet hoeft te schamen. Het is en blijft een ASO - richting en die verdient evenveel respect als de richting economie. Hierdoor zie ik helemaal niet in waarom humane wetenschappen meer zou moeten betalen dan economie. Het is hetzelfde niveau en de richting moet zichzelf maar aantrekkelijker maken.

Samenleving: Het Rijnlands model

Het Rijnlands model is een systeem, zoals het kapitalisme, dat zegt dat de overheid zich actief bezighoudt met enkele maatschappelijke domeinen en waarbij het zeer belangrijk is dat men op lange termijn denkt i.p.v. kortetermijndenken. Ik denk dat dit laatste punt een zeer belangrijk punt is. Men moet ophouden met beslissingen te nemen die leiden tot winst op korte termijn en men moet meer denken op lange termijn. Neem nu de besparingen die men al zo lang zoekt, mensen moeten meer belastingen betalen en op andere gebieden wordt weer heel wat bespaard. Ik vind dat de overheid  zou moeten besparen op zaken zoals kerstverlichting in de stad. Ja, dat is zeer mooi en geeft de stad een leuke sfeer, maar het kost ook wel een heleboel geld! Geld dat bespaard kan worden. Op korte termijn zou je hier misschien niet zoveel van voelen maar op lange termijn zou je wel een heleboel geld besparen, als je jaar na jaar geen verlichting in de stad aanbrengt. Neen, de overheid denkt liever na over beslissingen die merkbaar zijn op korte termijn maar dit lost volgens mij niets op. Het Rijnlands model staat voor een goede samenwerking tussen de overheid, werkgever en werknemer en dit is volgens mij ook zeer belangrijk. Alle partijen moeten elkaar begrijpen en kunnen luisteren naar elkaar. En dat is iets wat volgens mij nog te weinig voorkomt in deze samenleving. De overheid doet maar wat en wij hebben ons er bij neer te leggen. En wij noemen ons land dan een democratisch land...

Samenleving: Living Values Education

Living values education is ervan overtuigd dat mensen uit verschillende culturen toch dezelfde waarden delen (er zijn 12 universele waarden volgens Living values education). Het gelooft dat als we allemaal leven volgens deze waarden, er een vredige wereld ontstaat. Living values education is vooral actief in het schoolleven van kinderen en jongeren. Enerzijds vind ik het een mooi initiatief en ik begrijp waarom ze werken op het gebied van school, ieder kind is leerplichtig. Toch kan ik niet meteen inzien dat het tot een betere wereld zou leiden. Mensen zitten veel te vastgeroest in hun ideeën en zullen hier volgens mij niet altijd in meegaan. De mensen zijn door de secularisatie veel zelfstandiger geworden en hebben meer vrijheid gekregen. Vrijheid om zelf na te denken over wat zij belangrijk vinden in het leven. Jongeren willen ook die vrijheid om zelf te beslissen wat telt voor hun. Living values education kan een mooie en goede hulp zijn maar toch denk ik dat de vrije wil zal beslissen wat de jongere doet met de waarden. Ook al krijgt het kind hierover op school veel uitleg, de ouders thuis hebben ook een grote invloed en wanneer deze nog vastgeroest zitten in hun ideeën, is het voor de jongere moeilijk om te kiezen. Waarden zijn belangrijk in onze samenleving maar ik denk dat deze door iedereen op een andere manier worden ingevuld. Wat voor mij belangrijk is, is dat misschien niet voor jou en omgekeerd. Ook kan ik een andere invulling geven aan bijvoorbeeld de waarde respect dan iemand anders. Dit maakt het volgens mij toch moeilijk om te zeggen dat verschillende culturen toch dezelfde universele waarden delen.

Samenleving: BZN

BZN (Bond zonder naam) is waarschijnlijk het meeste bekend omwille van zijn maandelijkse spreuken die volgens mij toch wel om over na te denken zijn. BZN wil mensen doen nadenken over de waarden in de samenleving en zeker de waarden die verbonden zijn met de pluralistische samenleving. De spreuken zijn de visitekaartjes van de organisatie, ze maken duidelijk waarvoor BZN staat.

Ik vind BZN een zeer mooi en leuk initiatief, het laat mensen op een leuke, positieve manier kennis maken met waar ze voor staan. Het is geen saaie bedoening en weet toch mensen te overtuigen.

De site is op een leuke manier ingekleed en laat je op een leuke manier kennis maken met wat de organisatie doet. Zo kan je bijvoorbeeld het memory - spel spelen met de spreuken van BZN. Zelf kan je ook suggesties geven i.v.m. spreuken en kan je op een eenvoudige manier spreuken zoeken. Er zijn leuke items die je kan kopen zowel voor kinderen als volwassenen.

Samenleving: KMS

KMS (Kerkwerk, Mulitcultureel Samenleven) is een organisatie die mensen wil stimuleren om samen te werken met anderen, om te leren omgaan met diversiteit, pluralisme. De organisatie wil dat er een einde komt aan discriminatie en racisme. Ze wil dat mensen elkaar leren kennen en ontmoeten. Dat we in een pluralistische samenleving leven is ondertussen een welbekend feit waar we niet langer onze ogen voor mogen sluiten. Ik denk dat het een goed teken is dat deze kerkgemeenschap zich hiermee bezig houdt. Het duidt er volgens mij op dat iedereen, ook de kerk, door heeft dat er dingen veranderen in de samenleving. Door de secularisatie hebben mensen meer vrijheid en zelfstandigheid. Dit leidde er toe dat de kerk weinig gezag had maar toch wil de kerk zich blijven inzetten voor een betere wereld en dit is wel duidelijk door dit initiatief. Ondanks de kritiek die de kerk de laatste tijd te verduren heeft, heeft ze nog steeds goede bedoelingen met de mens en de samenleving.

Samenleving: Cohousing

Cohousing is een concept waarbij woningen bestaan met eigen ruimtes maar ook met gemeenschappelijke ruimtes. Het is de bedoeling dat de buren elkaar goed leren kennen en elkaar helpen. Hierdoor probeert men  op een positieve manier om te gaan met de pluralistische samenleving.
Ik denk dat er wel een groot aantal voordelen aan cohousing verbonden zijn. Het is volgens mij inderdaad gemakkelijker om een oppas te vinden voor je kinderen en ook grote aankopen zoals een ingebouwd zwembad kunnen met meerdere gezinnen gekocht worden. Dit biedt financieel wel een grote hulp. Je leert andere dingen kennen zoals een nieuwe hobby of een andere cultuur maar dan moet je er ook wel voor openstaan. Je kan (vaker) carpoolen om bijvoorbeeld naar de winkel te gaan. Je bent niet vaak alleen, er is meestal wel iemand om je heen.
Toch ben ik ook van mening dat er een aantal nadelen aan cohousing verbonden zijn. Zo heb je volgens mij niet altijd evenveel privacy en kan dit toch problemen opleveren. Ook kan het voor problemen zorgen wanneer je ruzie hebt met een buur, soms kan je gewoon niet met elkaar omgaan en dan kan je daar niets aan veranderen. Ook kan ik mij inbeelden dat dit niet altijd even handig is bij bijvoorbeeld kerst of nieuwjaar. Dan nodig je vaak vrienden of familie uit en dan vraag ik mij af hoe dit georganiseerd wordt? Parking? Koken? Lawaai? Ruimte om te zitten? Je moet allemaal akkoord gaan met wat je doet met de tuin, leg je een moestuin aan, een zwembad, hier moet je allemaal rekening mee houden en dat is toch een beperking (in de eigen vrijheid).
Cohousing is dus een manier om om te gaan met de pluralistische samenleving maar de manier waarop je hiernaar kijkt, zal bepalen of je meer negatief of positief tegen het concept aankijkt.

Samenleving: Paul Verhaeghe 4

(...) De  vorige oplossingen zijn makkelijk  omdat ze aansluiten bij een intieme overtuiging: het is de schuld van De Ander, ik ben alleen maar slachtoffer. Begrijp: die ander (de allochtoon, de profiterende werkloze, de graaiende bankier, de meedogenloze manager) moet veranderen en dan wordt alles terug beter. Helaas hebben we geen overtuigend vijandsbeeld meer (mocht er een politieke partij zijn die daarop inzet, dan boekt die gegarandeerd succes). Bij gebrek daaraan slaan we wild om ons heen, om daarna terug depressief in een hoekje wegte kruipen. Daarmee zijn we meteen het perfecte spiegelbeeld van de beurs: ofwel ADHD-opspringend, ofwel depressief in elkaar zakkend. De bipolaire stoornis – akamanisch-depressieve psychose – is bij uitstek de aandoening van het neoliberalisme. (...) In plaats van consument moeten we terug burger worden. Als wij de politiek willen onderwerpen aan het algemeen belang – en dat is meer dan ooit nodig – dan moeten wij zelf dit algemeen belang naar schuiven in plaats van onze privébesognes. En ook dat vraagt een grondige inlevering, die  noodzakelijkerwijzegepaard  moet gaan met de uitbouw van een nieuwe ethiek.  Nieuw omdat een terugkeer naar die van vroeger zowel onmogelijk als niet wenselijk is. (...)

Mensen geven anderen maar al te graag de schuld. Zonder dat ze eerst eens kijken of de fout niet bij hen ligt.  Omdat de schuld doorschuiven ons ook niet van onze problemen verhelpt, kruipen we inderdaad in een hoekje weg. We moeten terug weten wat belangrijk is in de samenleving. We moeten terug op onszelf en nog meer op anderen kunnen vertrouwen. We moeten niet naar onze eigen belangen kijken, stoppen met egoïstisch te zijn en ook eens aan een ander denken. En dit zal inderdaad een grote, grondige aanpassing vragen maar het moet. We kunnen niet terug naar ethiek van vroeger, we zijn te veel verwend, hebben te veel luxe, zouden dit nooit zomaar kunnen afgeven. We moeten een nieuwe balans vinden. Een balans waarbij burgers opnieuw burgers zijn, niet alles rond geld draait, en we zelf opnieuw weer verantwoordelijkheid durven nemen voor onze daden.

Lees hier zijn visie.

Samenleving: Paul Verhaeghe 3

(...) Niet eens zo lang geleden werd onderwijs vooral gewaardeerd omwille van zijn maatschappelijke relevantie. De bedoeling was kritische hoogopgeleide burgers af te leveren die via hun persoonlijke ontwikkeling ook konden bijdragen tot een betere maatschappij. (..) Ten einde dit te bevorderen deden een aantal prominenten in de loop van het crisisjaar 2011 heel concrete voorstellen: verhoog het inschrijvingsgeld voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven, verlaag het voor alles wat wel rendeert; wie hardleers is en toch kiest voor een nietrendabele opleiding, die moet bestraft worden met een kortere of zelfs helemaal geen  uitkeringsgerechtigde periode. Als klap op de vuurpijl kwam het voorstel om kleuters te screenen op hun vaardigheden, zodat ze meteen de juiste economische richting kunnen uitgestuurd worden. (...)

Kleuters testen om te weten wat hun vaardigheden zijn? Hallo?! Laat kleuters eens kleuters zijn. Weten wat ze willen worden of wat hun talenten zijn, zijn zorgen voor later. Kleuters moeten spelenderwijs hun leefwereld leren ontdekken en kennen. De maatschappij is er zo op gericht dat iedereen moet werken om winst te maken en rendabel te zijn, maar vallen we hier kleuters nu ook al lastig mee? Het is al erg genoeg dat 18-jarigen het om hun hoofd gesmeten krijgen. Het hoofddoel van onderwijs is 'zo snel mogelijk kennis leren om in een bedrijf te kunnen stappen' geworden. Jongeren krijgen niet veel kansen meer om kritisch na te denken over de maatschappij, alles wordt met de paplepel gegeven. Is dit waar voorouders zo voor hebben gevochten? Onderwijs voor iedereen, maar gelieve geen mening te hebben.

Lees hier zijn visie.

Samenleving: Paul Verhaege 2

(...) Neoliberalisme is gevaarlijk omdat het het slechtste in de mens naar boven haalt en het beste onderdrukt. (...) Solidariteit wordt een kostbare luxe en moet de plaats ruimen voor steeds tijdelijke coalities met als voornaamste zorg dat men er meer winst uit haalt dan de anderen. Diepgaande sociale banden met collega’s zijn daardoor nagenoeg uitgesloten, een emotionele betrokkenheid bij het werk zelf is er nog nauwelijks en al helemaal niet meer bij het bedrijf of de organisatie. Pesten was vroeger een probleem op de scholen, nu is het volop aanwezig op de werkvloer, als een typisch symptoom van onmacht, waarbij de frustraties afgereageerd worden op de zwaksten. Onderhuids leeft er angst, van faalangst tot ruimere sociale angst voor die al te bedreigende ander. (...)

 Ik denk dat er wel een punt van waarheid in dit citaat van Paul Verhaeghe zit. Solidariteit is iets wat we nu slechts amper meer kennen. Vandaag stond ik aan een kraampje van Oxfam. Die mensen stonden daar de hele dag hun best te doen om producten te verkopen om armere mensen ook een kans te geven. En er waren zoveel mensen die het kraam voorbij liepen zonder het zelf maar een blik waardig te gunnen. Mensen die er hun neus voor ophaalden. Volgens mij door twee redenen, enerzijds is Oxfam vrij duur, anderzijds omdat het ieder voor zich is. Mensen denken enkel aan zichzelf. Diepe banden met collega's? Uitzonderlijk denk ik dat het wel nog voorkomt. Maar als puntje bij paaltje komt, sta je er vaak alleen voor. Pesten op het werk is iets waar we vandaag veel mee te maken krijgen. Op het werk. Op school. Via de sociale netwerksites. En het is inderdaad een teken van onmacht, zwakte. Mensen worden bang, bang voor elkaar. Bang om elkaar te vertrouwen. Bang voor het andere. En is dit wat we aan de volgende generatie willen doorgeven? Ik niet.

Lees hier zijn visie.

Samenleving: Paul Verhaege 1

(...) Wij leven in een neoliberale samenleving waarin alles een product geworden is. Bovendien gaat dit gepaard met een koppeling aan de zogenaamde meritocratie, waarbij iedereen verantwoordelijk geacht wordt voor het eigen succes of de eigen mislukking – dit is de mythe van de self made man. Als je slaagt, heb je het aan jezelf te danken, als je mislukt ook en het belangrijkste criterium is winst, geld – het moet opbrengen, dat is de boodschap. (...)

Ik denk dat het inderdaad zo ver is gekomen dat alles een product is, alles is te koop en kan verkocht worden. Je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen (mis)lukken en dit legt op ieders schouders een grote en zware last. Als je mislukt heb je dat enkel aan jezelf te danken want je hebt er niet genoeg je best voor gedaan.Geld is iets waar onze hele maatschappij rond draait, als je het hebt ben je zogezegd gelukkig en als je het niet hebt, dan hoor je niet in onze maatschappij. Eén ding weet ik zeker, geld maakt niet gelukkig, het is enkel een middel om in je behoeften te voorzien en dit kan maken dat je gelukkig bent. Het is oneerlijk en onrechtvaardig dat sommige mensen heel rijk zijn en andere mensen niets hebben en niet weten hoe ze de maand moeten rondkomen. Het is oneerlijk en onrechtvaardig dat kinderen hiervan de dupe zijn, dat kinderen gepest worden omdat ze niet de 'juiste' kleding dragen, dat ze niet op uitstap kunnen omdat het simpelweg te veel kost. Er is iets grondig mis in onze samenleving en het wordt dringend tijd dat het opgelost word. Geld is niet alles. Er zijn belangrijkere dingen in de wereld, gezondheid, vriendschap, liefde. En het wordt tijd dat dit eens bij iedereen doordringt. Zet die oppervlakkigheid aan de kant en denk eens na over wat echt telt in het leven. Jammer genoeg is dat iets dat mensen zich vaak slechts realiseren als het te laat is.

Lees hier zijn visie.

Samenleving: Pink - Dear Mr President

Dear Mr. President,

Come take a walk with me.

Let's pretend we're just two people and

You're not better than me.

I'd like to ask you some questions if we can speak honestly.

What do you feel when you see all the homeless on the street?

Who do you pray for at night before you go to sleep?

What do you feel when you look in the mirror?

Are you proud?

How do you sleep while the rest of us cry?

How do you dream when a mother has no chance to say goodbye?

How do you walk with your head held high?

Can you even look me in the eye

And tell me why?

Dear Mr. President,

Were you a lonely boy?

Are you a lonely boy?

Are you a lonely boy?

How can you say

No child is left behind?

We're not dumb and we're not blind.

They're all sitting in your cells

While you pave the road to hell.

What kind of father would take his own daughter's rights away?

And what kind of father might hate his own daughter if she were gay?

I can only imagine what the first lady has to say

You've come a long way from whiskey and cocaine.

How do you sleep while the rest of us cry?

How do you dream when a mother has no chance to say goodbye?

How do you walk with your head held high?

Can you even look me in the eye?

Let me tell you 'bout hard work

Minimum wage with a baby on the way

Let me tell you 'bout hard work

Rebuilding your house after the bombs took them away

Let me tell you 'bout hard work

Building a bed out of a cardboard box

Let me tell you 'bout hard work

Hard work

Hard work

You don't know nothing 'bout hard work

Hard work

Hard work

Oh

How do you sleep at night?

How do you walk with your head held high?

Dear Mr. President,

You'd never take a walk with me.

Would you?

Youtube
Lyrics

Samenleving: Zelfdoding & economie

Ik las een artikel in De Tijd van 21/01/2012. Dit artikel handelde over zelfdoding. Dit op zich is al erg. Maar wat ik echt verschrikkelijk vond, was de inhoud van het artikel.

Zelfdoding en pogingen tot zelfdoding kosten de Vlaamse economie elk jaar 500 tot 600 miljoen euro. (...) Er willen in Vlaanderen zoveel mensen uit het leven stappen dat het een probleem voor de economie dreigt te worden.

Blijkbaar is het feit dat mensen zelfmoord plegen niet zo erg. Wel is het erg dat het onze economie zoveel kost. Misschien moet men eens minder bezig zijn met de economische berekening maar meer met de vraag waarom mensen/jongeren zelfmoord plegen?! Er is een reden voor. En die reden bevindt zich in de maatschappij. Het dreigt een probleem voor de economie te worden, en wat met het probleem dat het met zich meebrengt voor de nabestaanden? De economie draait enkel nog om geld en winst en jammer als door zelfdoding mensen roet in het eten gooien.

Samenleving: Werkloos

Op de volgende website las ik een korte getuigenis over werkloosheid.
Dit vind ik zo erg, mensen die willen werken en het niet kunnen. En waarom? Om een, volgens mij, vrij belachelijke reden. Mensen niet willen aannemen omdat ze te duur zijn. Het leven is nu eenmaal duur geworden, voor u, voor mij, voor iedereen. En als mensen dan geen werk vinden 'omdat ze te duur zijn', dan kunnen zij hun rekeningen niet meer betalen. En dit alles is in het nadeel van de werkzoekende. Als iemand heel gemotiveerd is om te werken dan is het toch logisch dat je deze persoon aanneemt in plaats van iemand te kiezen die minder gemotiveerd is maar ook minder kost. We moeten blij zijn dat mensen willen werken, dat ze gemotiveerd zijn. En dan is het de taak van de werkgever om deze mensen een kans te geven.
Vaak hebben zij meer ervaring en dit speelt dan wel weer in het voordeel van het bedrijf. Hoewel ook jongeren de kans moeten krijgen om ervaring op te doen. Hier zien we weer wat we zo vaak zien, de medaille heeft twee kanten, een keerzijde. Wanneer ouderen aangenomen worden, hebben jongeren het moeilijker om werk te vinden en ook dit is voor de jongere niet eenvoudig. Vaak krijgen ze te horen dat ze ervaring moeten hebben. Maar deze ervaring moeten ze toch ergens opdoen? Ook horen we vaak dat de jongeren toch niet meer willen werken maar dat geldt niet voor iedereen. We mogen niet iedereen over dezelfde kam scheren. Sommigen willen het wel en deze moeten dan ook de kans krijgen, zowel jong als oud.

Samenleving: Verbondenheid

Een zeer interessante website over de theorie van verbondenheid: http://www.opgroeieninverbondenheid.nl/
Er staan zeer leuke tips op om de verbondenheid te versterken.
Mijn favorieten (verbondenheid met de ander):
- Alle spelletjes die op de website te vinden zijn om de verbondenheid met de ander te versterken.
- Hou samen met een ander tijdens de vakantie een vakantiedagboek bij.
- Verzin, als je je verveelt, een verhaal samen met anderen. De eerste persoon zegt een halve zin die de tweede persoon afmaakt. Dan volgt een nieuwe zin enzovoort tot er een verhaal ontstaan is.
- Het idee over een massage die het weer nabootst.

Helaas werkten bij mij de andere linken niet naar materie, natuur en maatschappij en kon ik hier dus geen leuke ideeën opdoen.

Samenleving: Anouck Depuydt

Anouck Depuydt zegt dat crimineel gedrag ontstaat doordat er geen link is, geen verbondenheid, tussen een persoon en zijn slachtoffer. Dit slachtoffer kan zowel een persoon zijn, zichzelf of een ander, het milieu en materialen. Ik denk dat dit toch grotendeels waar is. Wanneer iets of iemand iets voor je betekent, dan ga je het ook met veel meer respect behandelen. Het heeft waarde en dit zorgt ervoor dat je er zorg voor draagt. Je bent vriendelijker en liever tegen vrienden dan tegen personen die je helemaal niet kent. Je kan meer verdragen van mensen die je graag hebt dan van mensen die je niet graag hebt/niet kent.
Toch weet ik niet of we altijd die link kunnen leggen. Neem nu iemand die een moord pleegt voor een mp3. Dit kunnen we vanuit twee standpunten bekijken, enerzijds kan je zeggen dat die persoon niets voor de ander betekende en dus zo deze opvatting bekrachtigen. Anderzijds kan je stellen dat die mp3 voor de moordenaar iets betekende want hij wou hem zo graag hebben. En dan kan je deze opvatting van verbondenheid hier niet op toepassen. De crimineel wou de mp3, het voorwerp betekende iets, de ander stond in de weg en deze betekende niets. Hier ontbreekt de band wel tussen de crimineel en zijn slachtoffer maar niet tussen de crimineel en het voorwerp dat hij wil. Dit maakt het wel wat moeilijker om te oordelen over het standpunt van Anouck Depuydt maar toch vind ik het een bruikbare theorie.

Samenleving: De stad met de zwakke toegangspoort

Verhaal 'De stad met de zwakke toegangspoort'

Les 8/10/12

In de les kregen we een verhaal te horen genaamd 'De stad met de zwakke toegangspoort'. Dit was een verhaal over een stad die goed ommuurd was en waar er geen andere culturen binnen kwamen. Op een bepaald moment kwamen er toch mensen van andere culturen de stad binnen en dit om er te werken. Uiteindelijk kwamen steeds meer en meer mensen van andere culturen de stad binnen en konden ze deze niet meer tegenhouden. Ook kwam er kabeltelevisie, internet en veel andere invloeden van technologie. Dit alles veranderde de maatschappij zeer. Sommigen vonden dit goed en andere niet.

Mijn commentaar: Er zijn inderdaad zeer veel invloeden van alle kanten die op ons af komen en waar we onze weg moeten in zoeken. We leven in een pluralistische samenleving en hier moeten we mee leren omgaan. Maar sommige van die invloeden zijn onze eigen schuld. Neem nu de mensen uit andere culturen die binnen in de stad kwamen, die mensen werden zelf gevraagd omdat wij zelf de vuile werkjes niet meer wilden opknappen. Die mensen werkten hier, bleven hier en stichtten uiteindelijk een gezin. Hierdoor kwamen er steeds meer zogenaamde 'vreemdelingen'. Hier zijn veel mensen boos om terwijl we het eigenlijk zelf gezocht hebben! Wij hebben ze binnen in ons land/onze stad gevraagd en wij hebben ze toegelaten dus nu moeten we er de gevolgen van dragen. Ja, er komen nog steeds veel mensen in ons land binnen door angst voor honger, oorlog en dit praat ik niet goed maar het is dan het bestuur daar dat aangepakt moet worden. Er is een verschil tussen de mensen die we zelf hierheen hebben gehaald en de mensen die hier komen uit angst. Betekent dit dat we die mensen altijd moeten terugsturen? Dat denk ik ook niet, we moeten rekening houden met de situatie daar. Want mensen terugsturen naar landen die onleefbaar/onhoudbaar zijn, dat is even erg als zelf zo'n beleid voeren. Ik denk dat er ook voordelen verbonden zijn aan het pluralisme, we komen meer in contact met andere culturen en hier kunnen we dingen van leren. We eten allemaal wel eens Italiaans, Chinees of Grieks. Is dit dan een negatief gevolg van het pluralisme? Ik denk het niet. We leren omgaan met anderen, mensen met een andere huidskleur, een andere overtuiging, en verschillen deze mensen zoveel van ons? Ik denk het niet. We leren andere talen, we kennen andere geloofsovertuigingen, we maken kennis met ander voedsel, kortom: we leven in een pluralistische maatschappij die tal van voordelen biedt.

Zingeving: PKG-schaal

Hieronder vind je mijn resultaten van de PKG-schaal (http://thomas.theo.kuleuven.be/algemeen/pkg/vragenlijst.php)

Hierop zien we duidelijk dat ik voornamelijk behoor tot de categorie van het relativisme, het symbolisch ongeloof. Dit betekent dat ik wel denk dat de Bijbel en de Bijbelse verhalen wel iets van waarheid bezitten maar dat dit met een grote korrel zout moet genomen worden. Er zal in die verhalen wel een boodschap, een les zitten maar we moeten de verhalen niet letterlijk geloven. Je moet ze in hun tijd en context plaatsen.
Ik behoor het minste tot de categorie van orthodoxy, het letterlijk geloof. Dit betekent dat ik duidelijk niet letterlijk geloof wat in de Bijbel staat.

Samenleving: De samenleving

Wat denk ik wanneer ik denk aan de samenleving?

Samenleving: Aanleiding mens & samenleving

I have a dream - Martin Luther King
Martin Luther King pleitte voor een samenleving waarin rassendiscriminatie niet meer bestond en waarin iedereen gelijk was.
Ik vind dat wat hij deed zeer goed was. Mensen zijn evenwaardig ook al zien we er niet allemaal hetzelfde uit. We hebben allemaal onze eigen persoonlijkheid en dit maakt ons allen speciaal. Rassendiscriminatie zou niet mogen bestaan want iedereen is gelijk. Stel dat wij, hier in België, mensen met een zwarte huidskleur discrimineren, dat zou normaal zijn. Maar zou je het ook zo normaal vinden als we naar het buitenland gaan en daar zelf gediscrimineerd worden? Neen, dan zou dat volk onbeleefd, onontwikkeld en achterlijk zijn. We moeten stoppen met onszelf te willen onderscheiden en beter te zijn dan een ander volk. We zijn het niet. Het is een discussie die al eeuwen voort bestaat. En jammer genoeg, zal ze waarschijnlijk nog eeuwen voortleven.

Wat doen wij met onze wereld?
Artikel
Ik ga akkoord met de schrijver van dit artikel. Er gebeuren veel zelfdodingen. Veel meer dan zou mogen. Iedere zelfdoding is er één teveel. Ik kan niet zeggen waarom jongeren zelfmoord plegen. Wel kan ik zeggen dat ik het erg vind. Ik weet niet of de volwassenen aan de basis liggen. Misschien wel. Jongeren vandaag leven in een onleefbare samenleving. We mogen bijna niets meer. We moeten goed op onze tellen passen want voor we het weten worden we aangevallen. Neergestoken. In elkaar geslagen. En waarom? Omdat er zoveel agressie is tegenwoordig? Omdat er te veel onrecht is? Omdat de wereld niet eerlijk verdeeld is? Het is iets waar een einde aan moet komen. Maar dat kunnen we niet alleen. En helaas is onze samenleving nog niet zo ver dat we de handen in elkaar kunnen slaan en het probleem aanpakken.