Ik geloof dat iedereen wel een beetje een ietsist is. Volgens mij zijn er niet veel mensen die nu nog kunnen beweren dat ze altijd opnieuw, in elke situatie, in dezelfde God geloven en vertrouwen. Volgens mij richten mensen zich vaker tot God wanneer ze het moeilijk hebben en vergeten ze God vaak in tijden van geluk. Ze halen het geloof boven wanneer het hun past, neem nu bijvoorbeeld met kerst. Bijna iedereen viert Kerstmis, en waarom? Omwille van wat er in de godsdienst wordt gezegd of omwille van de cadeautjes? Mensen trouwen maar waarom? Omdat ze willen leven zoals het gezegd wordt in de Bijbel of omdat het een mooie plechtigheid kan zijn met een prachtig wit kleed en veel aandacht?
In het ietsisme kan het geloof veranderen naarmate de gebeurtenissen uit het leven. Ik denk dat dit voor veel mensen zo is. Wanneer het iets minder gaat, dan zijn mensen boos op 'een God', ze willen niet meer geloven want wat er gebeurt is niet rechtvaardig. Wanneer ze echter gelukkig zijn, keren mensen zich zelden naar God, het is maar 'normaal'. Een ietsist is tenminste eerlijk in zijn geloof. Er is wel iets, maar is het een God?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten